16 aug Het streven naar glorie.
Het maakt niet uit onder wat voor omstandigheden we opgroeien. We zullen op een bepaalde manier leren om te gaan met anderen en we zullen wat vaardigheden ontwikkelen. Er zijn echter ook intrinsieke krachten in ons aanwezig die we niet kunnen aanleren of ontwikkelen door of met anderen. ‘You can not teach an acorn to become an oaktree’.
Als deze krachten in ons de kans krijgen dan zullen we uitgroeien tot de mensen die we kunnen zijn. Als we erin slagen deze krachten te ontplooien; krijgen we inzicht in de vele lagen van onze eigen gevoelens, zullen we weten wat we werkelijk denken en wat de gedachten van anderen zijn, zullen we onze eigen verlangens gaan voelen en deze gaan verwezenlijken, zullen we onze eigen interesses ontwikkelen en uit onze eigen bronnen kunnen putten. Zullen we onze bijzondere gaven ontwikkelen; en zullen we spontaan en onbezwaard ons leven met anderen gaan delen.
Het ware zelf is de unieke innerlijke kracht die in ons besloten ligt, als een kiem of een kern. Het middelpunt waar alles om draait, de zon in ons lichaam. Te weten hoe waardevol wij allemaal zijn is een weten waar we mee geboren worden. Als we dit (hoe dan ook) zijn gaan betwijfelen zijn we afhankelijk geworden van het oordeel van anderen of van een zelfontwikkelde kritische mening. Als we verblind zijn voor onze eigen waarde zijn we afhankelijk geworden van oordelen. Oordelen zijn altijd subjectief, en fluctueren voortdurend. We zijn dan nooit meer zeker van onze waarde, en moeten voortdurend op onze hoede zijn. We zullen proberen om zo perfect mogelijk te worden volgens normen en waarden die niet de onze zijn, en elke keer als we niet aan deze waarden kunnen voldoen zullen we ons minderwaardig voelen. Ons ware zelf zit tussen die twee uitersten in en wordt langzaam uit elkaar getrokken. De angst voor het oordeel, en de schaamte of schuld die dan afwisselend in ons opspeelt doet ons verkrampen. In plaats van te groeien verschrompelen we en voelen we ons niet meer verbonden met ons zelf en ook niet met alles om ons heen.
Ieder mens is uniek, geen verhaal is hetzelfde. We zijn human beings. We leven en veranderen en zijn verbonden met elkaar. Een van de zeven hermetische wetten is dat alles wat zich binnen in ons afspeelt zich ook aan de buitenkant afspeelt; ‘As within so without’. Wat er gebeurt op micro niveau speelt zich ook af op macro niveau. Elke cel in ons lichaam is anders, elk orgaan uniek, je kan je longen niet vervangen door het hart of de lever. En zo kan je ook de ene mens niet kunnen vervangen door een ander. Dat je hart zich weer opent dat is echter wel een mogelijkheid. Er sluimert in ons een kiem die niets liever wil dan groeien. We moeten de juiste omstandigheden creëren dat is de uitdaging die voor ons ligt in het spel van het leven.
De mogelijkheden die we hebben in relaties met anderen is het op ze afgaan, er tegengaan of ze uit de weg te gaan. Je kan verlangen naar genegenheid of het willen geven, je kan toegeven, je kan voor iets te vechten, of jezelf blijven, al deze eigenschappen vullen elkaar aan en zijn nodig in relaties met anderen. Maar in het kind dat zich onzeker voelt en angst heeft ontwikkelt voor anderen en het leven zijn deze kwaliteiten soms extreem en rigide geworden.
Affectie kan dit kind ervaren als vastklampen, je kleinmaken betekent in de ogen van dit kind bijvoorbeeld verzoening. Tegelijkertijd is het kind geneigd om te rebelleren of zich terug te trekken, zonder rekening te houden met zijn ware gevoelens en of te beseffen dat het niet het juiste moment is. De mate waarin het kind deze dingen niet kan inschatten hangt af van de intensiteit van de angst voor zijn gevoelens. Het kind is genoodzaakt om tegen zijn eigen gevoelens in te gaan. De drie bewegingen naar anderen toe, tegen anderen of naar ze toe vormen een innerlijk conflict. Dat hij op zal gaan lossen door een van de bewegingen dominant te maken; de beweging zich klein te maken, agressief te reageren of zich terug te trekken. Deze keuze speelt een bepalende rol in de verder ontwikkeling van de neurose. Het zal onvermijdelijk ervoor zorgen dan zijn persoonlijkheid veranderd. Afhankelijk van zijn keuze zal het kind passende behoeftes ontwikkelen, gevoeligheden, beperkingen en de eerste morele waarden ontwikkelen. Het inschikkelijke kind bijvoorbeeld zal niet alleen zichzelf ondergeschikt maken aan anderen en op ze leunen maar zal ook proberen niet zelfzuchtig te zijn en lief. Het agressieve kind zal de kracht en de capaciteit om vol te houden en te vechten hoog in het vaandel hebben staan. Deze ontwikkeling is bij ieder individu anders. De verdedigingsstrategie zal echt in ieder mens de gezonde ontwikkeling verstoren. De conflicten met de mensen om het kind heen zijn niet werkelijk opgelost en de persoonlijkheid wordt verdeeld in zijn werkelijke gevoelens en zijn schijnhouding naar anderen toe. Er ontstaat een grote behoefte aan een stevigere en begrijpelijke integratie.
Door vele redenen heeft het kind niet de kans gekregen zelfvertrouwen te ontwikkelen; de innerlijke kracht is verloren gegaan aan de noodzaak zich te verdedigen, zijn wezen is verdeeld geraakt en zijn ‘oplossing’ heeft ervoor gezorgd dat een groot gedeelte van zijn ware persoonlijkheid niet gebruikt kan worden omdat het niet bij de rol past die hij speelt. Dientengevolge is hij hard op zoek naar een gevoel van eigenwaarde of een surrogaat. Als hij het gevoel had dat hij ergens thuishoorde dan zou het niet zo’n handicap zijn dat hij zich minderwaardig voelt dan anderen. Maar in een competitieve maatschappij en in de basis van de kindheid (zoals dit kind zich voelde een geïsoleerde en vijandige omgeving) kan hij alleen een urgente behoefte ontwikkelen zich boven anderen te plaatsen. Dit dwingt hem om artificiële, strategische manieren te vinden om met anderen om te gaan en zijn ware gevoelens, wensen en gedachtes te overschrijven. Zijn veiligheid wordt het allerbelangrijkste en zijn gevoelens wordt de mond gesnoerd en zijn hem niet meer duidelijk. Zijn gevoelens en wensen zijn dus niet meer bepalend hij zit niet meer zelf achter het stuur maar wordt bestuurd.
Dit is het trieste begin van de vervreemding van jezelf.
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.